Wzorzec FCI nr 45
BERNEŃSKI PIES PASTERSKI
(Berner Sennenhund, Bernese Mountain Dog)
Kraj pochodzenia: Szwajcaria
Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.05.2003
Przeznaczenie: Pierwotnie pies stróżujący, zaganiający i pociągowy w wiejskich zagrodach w Kantonie Berna, dzisiaj także pies rodzinny i wielostronny pies pracujący.
Klasyfikacja FCI: Grupa 2 – Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.
Sekcja 3 – Szwajcarskie psy pasterskie. Nie podlega próbom pracy
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY
Berneński Pies Pasterski jest psem wiejskim o starym rodowodzie, wykorzystywanym u podnóża Alp, w części Wyżyny Szwajcarskiej i w okolicach Berna jako pies stróżujący, pociągowy i zaganiający. Jego pierwotna nazwa „Durrbachler” pochodzi od zajazdu i gospody Duerrbach koło Riggisbergu, gdzie ten długowłosy, trójbarwny pies podwórzowy był szczególnie chętnie trzymany. W latach 1902, 1904 i 1907 psy te zostały pokazane na wystawach i kilku hodowców z Burgdorfu postanowiło w listopadzie 1907 roku zorganizować się w celu hodowli w czystości rasy. Założyli oni „Szwajcarski Klub Duerrbachlera” i opracowali wzorzec rasy. W roku 1910 na wystawie w Burgdorf, na którą wielu okolicznych mieszkańców przyprowadziło swoje psy, zaprezentowano 107 Duerrbachlerów. Od tej chwili rasa, określana teraz, w nawiązaniu do pozostałych ras szwajcarskich ras pasterskich, jako Berneński Pies Pasterski, zyskała sobie szybko przyjaciół w całej Szwajcarii a wkrótce potem również w sąsiadujących Niemczech. Dzisiaj Berneński Pies Pasterski, dzięki swojemu atrakcyjnemu trójbarwnemu umaszczeniu i zdolności przystosowywania się jest znanym i cenionym na całym świecie psem rodzinnym.
OGÓLNE WRAŻENIE
Długowłosy, trójbarwny, więcej niż średniej wielkości, mocny i ruchliwy pies użytkowy o mocnych kończynach, harmonijny i proporcjonalnie zbudowany.
WAŻNE PROPORCJE
Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia 9:10, raczej krępy niż długi. Idealny stosunek wysokości w kłębie do głębokości klatki piersiowej 2:1
USPOSOBIENIE/CHARAKTER
Pewny, uważny, czujny i odważny w codziennych sytuacjach, łagodny i oddany w stosunku do zaufanych osób, pewny siebie i przyjazny w stosunku nieznajomych; średni temperament, łatwy do ułożenia
GŁOWA
Mocna, proporcjonalna do całej budowy, nie za potężna
Mózgoczaszka: widziana z profilu i od przodu jest lekko wypukła, słabo zaznaczona bruzda czołowa
Stop: wyraźnie, ale niezbyt mocno zaznaczony, mocna, średniej długości kufa.
Nos: czarny
Kufa: mocna, średniej długości, grzbiet nosa prosty
Fafle: przylegające, czarne
Uzębienie: Kompletny, mocny zgryz nożycowy (M3 nie są brane pod uwagę). Zgryz cęgowy tolerowany.
Oczy: ciemnobrązowe, o kształcie migdałów, o dobrze przylegających powiekach, osadzone nie za głęboko, ani nie wypukłe. Luźne powieki są wadą.
Uszy: średniej wielkości, trójkątne, wysoko osadzone, lekko zaokrąglone, w stanie spoczynku płasko przylegające, przy natężonej uwadze skierowane do przodu, przy czym brzeg ucha przylega do głowy.
Szyja: mocna, muskularna, średniej długości
Górna linia: od szyi lekko w dół, harmonijnie przechodząca w kłąb, następnie prosta, pozioma
Grzbiet: mocny i prosty, poziomy
Lędźwie: szerokie i mocne, widziane z góry lekko wcięte
Zad: łagodnie zaokrąglony.
Klatka piersiowa: szeroka i głęboka, sięgająca do łokci, z wyraźnym przedpiersiem, o szeroko-owalnym przekroju, żebra sięgające możliwie jak najdalej do tyłu
Dolna linia i brzuch: Od klatki piersiowej lekko wznosząca się ku tylnym kończynom.
Ogon: gęsto owłosiony, sięgający przynajmniej do stawu skokowego, w stanie spoczynku zwisający, w ruchu noszony na wysokości grzbietu lub lekko powyżej.
KOŃCZYNY
Mocnej budowy
Kończyny przednie: patrząc z przodu proste i równoległe, raczej szeroko ustawione.
Łopatki: długie, mocne, ustawione ukośnie, tworzące z ramieniem kąt niezbyt rozwarty, przylegające i dobrze umięśnione.
Łokcie: dobrze przylegające, nie odstające ani nie wykręcone do wewnątrz
Przedramię: mocne, proste
Śródręcze: widziane z boku prawie prostopadłe do podłoża, mocne, widziane z przodu stanowi proste przedłużenie przedramienia
Łapy: krótkie, zaokrąglone i zwarte, palce dobrze wysklepione, nie wykręcone ani do wewnątrz, ani na zewnątrz
Kończyny tylne: patrząc od tyłu ustawione równolegle, nie za wąsko,
Udo: dość długie, szerokie, mocne, dobrze umięśnione.
Podudzie: długie, tworzące z udem wyraźny kąt
Staw kolanowy: wyraźnie kątowany
Staw skokowy: mocny i dobrze kątowany
Śródstopie: Prawie prostopadłe, ostrogi muszą być usunięte, za wyjątkiem krajów, gdzie operacyjne usuwanie ostróg jest zabronione
Stopa: lekko wysklepiona, mniej niż łapa nie skręcona ani do środka ani na zewnątrz
Chody: przestrzenne, równomierne w każdym tempie, dynamiczne, o swobodnym wykroku i mocnej pracy tylnych kończyn; w kłusie, patrząc od przodu i od tyłu, kończyny prowadzone równolegle.
OKRYWA WŁOSOWA
Włos: długi, błyszczący, prosty lub lekko sfalowany.
Umaszczenie: kruczoczarna maść podstawowa z ciemnym brązowoczerwonym podpalaniem na policzkach, nad oczami, na wszystkich czterech kończynach i na klatce piersiowej, z białymi znaczeniami według wzoru: czysto biały, symetryczny rysunek na głowie: biała strzałka, która się rozszerza symetrycznie w kierunku nosa, tworząc białe znaczenie na kufie. Strzałka na czole nie powinna zachodzić na brązowe plamy nad oczami, a białe znaczenie na kufie powinno sięgać najwyżej do kącików warg białe, umiarkowanie szerokie znaczenie przechodzące z podgardla na klatkę piersiową pożądane: białe łapy, biały koniec ogona tolerowane: mała, biała plama na karku, mała , biała plama przy odbycie.
WIELKOŚĆ
Wysokość w kłębie:
psy 64 – 70 cm. (wzrost idealny 66 – 68 cm.)
suki 58 – 66 cm. (wzrost idealny 60 – 63 cm.)
WADY:
Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa:
– niepewny charakter
– delikatny kościec
– nierówne ustawienie siekaczy , jeśli jest zachowany prawidłowy zgryz
– brak innych zębów niż najwyżej dwóch (P1) (M3) nie są brane pod uwagę
szata:
– wyraźnie skręcony włos
błędy w umaszczeniu:
– brak białych znaczeń na głowie
– za szeroka strzałka i/lub białe znaczenie na kufie sięgające – poza kąciki warg
– biały kołnierz – duża biała plama na karku (o średnicy przekraczającej 6 cm.)
– duża biała plama przy odbycie (o średnicy przekraczającej 6 cm.)
– białe znaczenia na przednich kończynach, które wyraźnie sięgają poza środek śródręcza
– rażąco asymetryczny rysunek na głowie i klatce piersiowej
– czarne plamy i pasma na białym rysunku klatki piersiowej
– nieczysta biel (silne plamy pigmentowe)
– brązowe lub czerwone przesianie czarnej maści podstawowej
WADY WYKLUCZAJĄCE
– agresywność, lękliwość, wyraźna płochliwość
– rozszczepiony nos
– przodozgryz, tyłozgryz, zgryz przemienny
– jedno lub dwa niebieskie oczy lub oczy z niebieskimi plamkami
– entropium, ektropium
– zakręcony lub załamany ogon
– krótki lub szorstki włos
– brak trójbarwności
– maść podstawowa inna niż czarna
Psy, które wykazują nienormalne zachowania, lub zachowania zaburzone, muszą zostać zdyskwalifikowane
UWAGA: Psy muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.